zondag 5 februari 2017

Even iets moois nr. 272 - van gorzen en burgemeesters...

Ik besloot de afgelopen vogelvrije vrijdag eens een dagje te gaan twitchen, soorten jagen. Eigenlijk ben ik daar niet zo van, maar een aantal zeldzame schoonheden die in ons land waren gemeld trokken me toch over de streep. Dus: op naar Noordwijk! Daar werd al vele weken de dwerggors gezien. Na een ochtend zoeken, wachten, rond lopen en verder speuren moest ik het toegeven: ze waren er niet, óf we vonden ze gewoon niet. Dan maar door naar Scheveningen, want daar moest het helemaal feest zijn...





En feest wás het. Al een aantal dagen was daar een vijftiental burgemeesters aanwezig. Normaliter zie je er eens eentje per winter, maar nu bivakkeerde er een hele groep. We zien hier als voorste de Kleine, daarachter twee Grote Burgemeesters.





Een stuk of 30 fotografen lagen of zaten in het zand. Eentje was zo vriendelijk mij te wijzen op een voor mij nieuwe meeuwensoort: de Pontische Meeuw. Mooi, met die witte kop.





Op de voorgrond een Kleine, daarachter een Grote Burgemeester. De kleurverschillen hebben te maken met de leeftijd van de vogel. De Kleine is waarschijnlijk een juveniel van nog geen jaar oud, de Grote lijkt me een tweede winter.





Met dit soort plaatjes moet ik toch mijn opvatting fors bijstellen. Ik meende dat burgemeesters werkelijk de allersaaist gekleurde vogel was in het Nederlandse luchtruim, maar toch: ze hebben wel wat...





Dit plaatje bewijst het maar weer eens: het strand is niet gereserveerd voor Burgemeesters of fotografen. Strandwandelaars joegen met enige regelmaat de groep op, maar achter hun rug kwamen ze al weer snel terug.





En als het dan toch druk is op het strand, neem dan de storende factoren maar op in je compositie.





Hier nog een plaatje van een Kleine.





Bizar, zo'n aantal van deze forse vogels voor je lens. De spanwijdte kan oplopen tot zo'n 1,5 meter, en er was dan ook geen enkele meeuw (die toch niet bekend staat om zijn bescheidenheid) die ze hun buit dorst betwisten.





 Na anderhalf uur met mijn neus ongeveer op de grond (je wilt ze toch het liefst op ooghoogte) protesteerden spieren en gewrichten zo luid dat we toch maar vertrokken. Een schitterende belevenis rijker.





Maar goed, zouden we op de terugweg toch nog even langs Noordwijk? Jawel: de Dwerggors! We hoefden er niet naar te zoeken; een man of tien stond ingespannen in een struikje te turen en we konden zo aanschuiven.





Een klein, maar prachtig vogeltje maakte de bijzondere dag extra bijzonder!



5 opmerkingen:

  1. Hallo Gerrit, het geeft toch een extra kick, al ben je geen soortenjager, om een aantal zeldzame vogels te fotograferen. Je hebt je mening bijgesteld over de saaiheid van de grote- en kleine burgemeester. Gelukkig maar! Zo kunnen we nu genieten van prachtige opnamen vanuit een laag standpunt. Ja en de dwerggorzen zijn ook prachtig. Gr. Ben

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Gerrit,
    In korte tijd ben je toch heel wat nieuwe soorten rijker. De inspanningen - en spierpijn - zijn beloond met een reeks mooie beelden. Dat je ook nog mooie standpunten heb kunnen kiezen maakt het alleen maar aantrekkelijker.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ome Gerrit,

    Schitterende foto's. ik ben echt niet jaloers....

    Groeten,

    Peter

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo gerrit, wat een score voor 1 dag zeg. Vier prachtige soorten bij elkaar en ook nog eens zulke platen. Vaak ben je met bijzondere soorten al blij met een bewijsplaatje, maar deze zijn prachtig. Super.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooie waarnemingen en opnamen! Vooral die eerste van de dwerggors vind ik mooi.

    BeantwoordenVerwijderen