Vooral de velduilen trekken dezer dagen nogal wat belangstelling. Maar ook heel gewone soorten kunnen buitengewoon fotogeniek zijn.
Deze Ringmus kwam ik tegen in de Eempolder. Hij wilde zelfs even helemaal vrij gaan zitten en dat leverde een prachtig plaatje op.
Een gezellig gezicht, zo'n groepje babbelende en poetsende Spreeuwen.
Nóg een Spreeuw, in zijn prachtige winterkleed.
Spreeuw? Maar dan wel een Waterspreeuw. Het beestje houdt zich al vele weken op in ons land, heeft het prima naar 't zin en is een bron van vermaak voor de vele fotografen die deze bedevaart ondernemen. Komt ook omdat deze vogel totaal niet schuw is en je tot op enkele meters nadert.
Even poseren in een fel zonnetje kon er ook nog wel af.
In dit jaargetij verzamelen de Ransuilen zich en houden elkaar gezelschap in één boom. Dat duurt tot het vroege voorjaar, waarna ze weer elk hun territorium innemen. Altijd spannend of ze zich een beetje laten zien, en hier lukte dat heel aardig.
Te Zevenhuizen bevindt zich een koppel Velduilen. Daar komen veel kijkers op af, maar ze lijken zich daar niet heel veel van aan te trekken. Een schitterende vogel, hier in het gras van een dijktalud.
Als ze op de wieken gaan valt hun platte kop op. Tezamen met hun stijve vleugelslag maakt ze dat zelfs vanuit de verte heel herkenbaar.
Wie eenmaal een Velduil in de felgele ogen heeft gekeken, staat daarna anders in het leven...
