zondag 22 december 2013

Van rietpluim tot zeewier...




In De Rietputten is weer een grote groep Baardmannen aanwezig. Met de voorgenomen aanleg van de Blankenburgtunnel zal dit gebied ten prooi vallen aan de vooruitgang. Jammer toch; even van genieten dus, zolang dat nog mogelijk is...





Schitterend toch! Twee Baardman-mannen delen even dezelfde rietstengel. Ik hou zelf van veel omgeving en zelfs leegte in een foto en ben dan ook zeer gelukkig met deze compositie.





"Even verderop kijken..."





Beroerde foto in dit harde licht, maar ik moest toch nog even een plaatje hebben van de ietwat onevenwichtig gebouwde Huiskraai. Deze week is besloten dat de stabiele populatie in Hoek van Holland wordt geruimd of in ieder geval verkleind. Ik wil er niet bij nadenken hoe dit gaat gebeuren. Requiem voor deze Huiskraai...





Op de pier van Hoek van Holland zitten veel Paarse Strandlopers. Dan moet je wel goed opletten, want ze zijn uitermate onopvallend. De meeste wandelaars keken dan ook nogal verbaasd dat ik over de 'reling' stapte en daar blijkbaar iets fotografeerbaars zag... Zelfs op deze foto zie je misschien niet eens direct dat er drie-op-een-rij staan.





Een Steenloper fotograferen is natuurlijk niet heel moeilijk. Deze poseert leuk tussen de wieren en mossen. Een halve minuut taxeert hij hoe gevaarlijk ik ben, maar als ik me niet beweeg sprint hij snel langs me heen.

dinsdag 17 december 2013

Publicaties

Zo in de loop der tijd is een aantal foto's van mij gepubliceerd. Ik verzamel ze maar even hier, zeker ook om voor mezelf vast te houden hoe en waar. 




Anjum, 12 januari 2012.
Reformatorisch Dagblad rubriek KIJK 4 februari 2012
Ik maakte een rondje Lauwersmeer en bij Anjum liepen twee Reeën door de ruigte. Tezamen met de mooie stee in de achtergrond geeft het een leuk Fries plaatje.




Oostvaardersplassen, 30 november 2012.
Reformatorisch Dagblad rubriek KIJK 19 februari 2013
Ik had net bij het bezoekerscentrum de beverrat gefotografeerd toen ik even de hut inliep waar ik nog nooit iets had gezien. Oeps, Zilverreigers die het met elkaar aan de stok hadden! De camera stond nog op onderbelichten, maar dankzij Photoshop heb ik toch de foto naar bijna high-key kunnen bijwerken.




Bussum, 18 januari 2013.
Reformatorisch Dagblad rubriek KIJK, maar wanneer ook weer?
De  fotohut van het Centrum voor Natuurfotografie gaf een ochtendje de gelegenheid de bosvogels te fotograferen. Deze Kuifmees, een nogal beweeglijke rakker, had ik nog niet eerder voor de lens gehad en ik was erg blij met dit plaatje.




Katwijk, 7 oktober 2013.
Reformatorisch Dagblad rubriek KIJK 16 november 2013.
De Duinstag, blad van de Vogelclub Katwijk nr. 2 van 2013
 Natuurlijk, de Hop. Hij bracht vogelend Nederland in rep en roer. Een schitterende verschijning.

zondag 15 december 2013

Tenerife



 Tenerife wordt gedomineerd door de Teide, met ruim 3.700 meter de hoogste berg van Spanje. Nou ja, berg, het is in feite een vulkaan en het hele eiland bestaat uit deze en andere vulkanen, gelukkig allemaal in slaap. De stranden laten we links liggen en in onze huur-Corsa gaan we de berg op.





De hellingen zijn, zelfs in de winter, nog prachtig gestoffeerd met palmen, cactussen en hier en daar nog bloeiende planten. Het levert exotische vergezichten op.





Boven de boomgrens is pas goed te zien dat de hele ondergrond bestaat uit basalt en lavasteen. De meest bizarre rotsformaties zijn te zien en als fotograaf weet je niet goed meer wat je ziet of waar je beginnen moet om het een beetje vast te leggen.





Hier zien we gruis, deels groenig en deels roodbruin van kleur. Grote brokken lijken willekeurig neergesmeten. De donkere rand in de achtergrond is een kraterwand van een van de vulkanen.





 Toch is ook hier leven te vinden. Deze hagedis komt even uit zijn schuilplaats om te kijken of hij wat warmte kan vinden.





Op de helling, rechtsachter, kun je nog zien dat de lava naar beneden stroomde en onderwijl stolde.





De Pimpelmees is ook hier te vinden. Maar zijn zang is wezenlijk anders dan wat wij kennen en hij ziet er ook echt anders uit. Kijk maar eens naar zijn donkere jas en zijn bijna zwartblauwe petje...





Ook de Roodborst is anders. Feller van kleur en met meer grijs.





Maar het mooist is natuurlijk de Kanarie. Zijn naam dankt hij aan zijn afkomst en hij is de stamvader van al onze kooivogeltjes. Zijn gezang is op het hele eiland te horen.





 De zon gaat onder in de meest prachtige kleuren, terwijl La Gomera schuil gaat onder een wolkendek.








zaterdag 30 november 2013

De Sperweruil

Op 29 november 2013 op zoek gegaan naar de Sperweruil in Zwolle. Snel gevonden, maar wat bezielt zo'n vogel nou om op een desolaat industrieterrein te gaan zitten? Was hij zijn rustieke tak in de eeuwig zingende bossen helemaal zat en verlangde hij naar herrie en bekijks?





De vogel zit rustig in een boom. Eigenlijk een beetje te ver voor mijn bescheiden 400mm.





Telkens als hij een poot verzet ontstaat stress op de begane grond. Zit hij nu een beetje vrij? Gaat hij op jacht?





En hij gáát op jacht; op ca. 1 meter van de voeten van de kijkers ploft hij in het gras, pakt een muis en gaat die in de verte, op een hoogspanningsmast, zitten oppeuzelen. Ik ben bang dat er vandaag niet meer in zit dan wat verre foto's en zoek kleumend en nat de auto op. Terwijl ik mijn handen warm aan de koffie uit de thermosfles gebeurt het....





De uil verlaat zijn boom en vindt een ongemakkelijk houvast op de omheining van het industrieterrein. Ik vlieg de auto uit, neem geen tijd om het statief mee te graaien, en kijk langs de rug van een medefotograaf door mijn zoeker. Ik druk af met 1/60!





De vogel vliegt op en gaat een meter of wat verderop zitten, weer op een plek die me niet echt comfortabel toeschijnt. Snel pak ik mijn statief. Met een man/vrouw of 30 schieten we (vanaf een meter of 10) de plaatjes van ons leven... Dankjewel uil!

zondag 24 november 2013

Hop hop

Begin oktober is de Hop enige tijd te gast in Katwijk. Daar komen heel veel fotografen op af en dat is niet verwonderlijk. De vogel is van een exotische, extraverte schoonheid zoals we dat in ons kikkerlandje zelden zien. Bovendien totaal niet schuw. Er zijn dus heel veel mensen die heel veel hopfoto's maakten. Ik was daar eentje van...





Na een uurtje wachten worden we steels gewenkt: HIJ is er!





Tot verbazing van de bewoners vleien we ons getwintigen in het gemeentegazon. De Hop is onverstoorbaar en vervolgt de speurtocht naar zijn ontbijt.





In de achtergrond staan huizen en auto's; waar de zon die raakt ontstaan bijzondere structuren en kleuren.





Ineens is de vogel gevlogen, maar de Katwijkers hebben een vermoeden waar hij heen gaat. Met auto, fiets en te voet zoeken we in de naastgelegen volkstuinen. De meesten kiezen een standpunt met het zonnetje in de rug, maar ik kijk het tafereel even aan en hoop op een foto waarbij tegenlicht de opstaande kuif in brand zet. En warempel: dat gebeurt!





De Hop krijgt trek en struint de schrale grond af naar smakelijke larven.





Al zoekend naar lekkers komt hij onwaarschijnlijk dichtbij. Bij de rondom liggende fotografen is de ademhaling gestopt en ratelen alleen de camera's nog.





Je bent niet voor niets helemaal naar Katwijk gevlogen. Even poseren nog maar, op een visnet.





Na een grondige poetsbeurt moet alles even gerekt en gestrekt. En dan het meest onwaarschijnlijke: ik schijn helemaal in mijn eentje DEZE foto te hebben gemaakt. Hij krijgt dan ook veel waardering op birdpix.nl en wordt op 16 november 2013 op zeer groot formaat afgedrukt in het Reformatorisch Dagblad! Trots!

dinsdag 19 november 2013

HBN fotohut nr. 2: eekhoorns en bosvogels





Eind oktober huur ik hut nr. 2 van Han Bouwmeester. Deze hut staat bekend om de eekhoorn, die zich vrijwel altijd wel laat zien. En verder zijn er natuurlijk de bosvogels die even komen badderen of kijken of er nog wat voer ligt.





Jahoor, daar is de Eekhoorn. Zonder moeite vindt hij de pitjes die ik onder het mos heb verstopt.





Een Heel Deftige Koolmees, kennelijk trots op zijn kleurige ringen...





Een mooi herfsttafereel, zo'n Eekhoorn tussen de paddenstoelen.





Wat een prachtig gezicht. Een Winterkoninkje haalt wat larfjes uit het water, terwijl op de achtergrond de herfst met zijn kleuren pronkt. Het is een donkere dag, maar ISO2500 brengt uitkomst.





Hmmm, lekker zo'n pindaatje...





Een Glanskop komt even een kijkje nemen. Hyperactief en binnen een seconde weer vertrokken.





 Ook de Roodborst laat zich zien. Die kan zomaar seconden lang doodstil zitten. Best handig bij zo weinig licht.





"Beweegt er nou echt wat achter dat gordijntje, of vergis ik me..."





Vaste gast en trouwe klant van welke hut dan ook: de Grote Bonte Specht. Altijd fotogeniek met zijn rode broek.


maandag 18 november 2013

Vos in de Amsterdamse Waterleidingduinen

Dit najaar heb ik eens werk gemaakt van de vos in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Al eerder probeerde ik er wat foto's van te maken, maar telkens liepen we elkaar mis. Deze keer lukte het wel.



De eerste vos zit in de berm en mijn aanwezigheid laat hem onverschillig. Zodoende heb ik de tijd om een compositie te zoeken en ik vind de combinatie met de kleurige duindoornbessen wel aardig.





Hij staat op en kijkt naar naderende wandelaars. Hebben die misschien wat lekkers in de rugzak?





Even nog kijkt hij rond. Dan vleit hij zich in het gras en doet zijn ogen dicht.





Een andere vos, ik denk eentje van dit jaar, is wat vrijpostiger. Hij probeert even of mijn paraplu een leuk speeltje is...





Een minuutje poseren dan maar.





Nog even komt hij langssnuffelen...





... en na een laatste blik achterom verdwijnt hij weer in het bos.

donderdag 14 november 2013

IJmuiden; de zuidpier en het naastgelegen strand





In het najaar is er altijd wel iets te beleven op en rond de zuidpier van IJmuiden. Doortrekkers en wintergasten maken het altijd weer spannend. Dat betekent plat op de buik tijgeren door het zand, of voorzichtig afdalen van de glibberige rotsblokken.





Een Visdief op het strand. Het is een saaie boel en hij geeuwt hartstochtelijk.







Een groepje Rosse Grutto's neemt een paar dagen de tijd om uit te rusten en op te vetten. De Hollandse kust is een welkome pleisterplaats op de route naar het verre zuiden.





Een Bonte Strandloper zoekt wat eetbaars in het lage water.






Terwijl ik een Kanoet probeer te benaderen strijkt plotseling een groep drieteenstrandlopers voor me neer.





Dat zie je nog niet zo vaak: Drieteenstrandlopers die zomaar even stilstaan...







Een juveniele Zwarte Zeekoet brengt vogelend Nederland in rep en roer. Zijn eetgewoonten zijn buitengewoon fotogeniek. Hij slokt doorlopend krabben en donderpadjes naar binnen.





De Paarse Strandloper in een bijzondere setting. Ik hou van deze rustige, onopvallende vogel en probeer hem heel kalm te naderen. Dat lukt aardig.





De Steenloper, altijd vriendelijk voor de fotograaf. Ga je bewegingloos op de blokken zitten, dan scharrelen ze binnen de twee meter aan je voorbij.




Deze Zilvermeeuw (1e winter?) heeft een mooie krab gevangen.





Die zien we niet vaak: de Rosse Franjepoot! Klein en beweeglijk, met ook nog een onopvallend verenkleed, valt het niet mee er een aardig plaatje van te maken.